The House of the Rising Sun
Jest w Nowym Orleanie dom,
Nazywają go domem Wschodzącego Słońca,
Był on przyczyną ruiny wielu, biednych chłopców,
I Boże wiem, że jestem jednym z nich.
Moja mama była szwaczką,
Uszyła mi nową parę dżinsów,
Mój ojciec był hazardzistą,
Tam, w Nowym Orleanie.
Rzeczy, których hazardzista teraz potrzebuje,
To walizka i kufer,
A zadowolony jest jedynie wtedy,
Gdy jest totalnie pijany.
O matko, powiedz swym dzieciom,
By nie robiły tego co ja,
Spędzały swoje życie w grzechu i niedoli,
Tam, w domu Wschodzącego Słońca.
Więc, jedną nogę mam na peronie
Pozostałą w pociągu,
Wracam do Nowego Orleanu,
By nosić ten łańcuch i kulę.
Więc, jest w Nowym Orleanie dom,
Nazywają go Wschodzącego Słońca
Był on przyczyną ruiny wielu, biednych chłopców,
i Boże wiem, że jestem jednym z nich.
Śpiewa Michaj Burano.
Urodził się w rodzinie należącej do romskiej grupy Lowarów [1]. Występować zaczął w wieku 6 lat (ok. 1950 r.) w kierowanym przez ojca zespole Cyganów mołdawskich (Zespół Pieśni i Tańca Cyganów Mołdawskich). Podczas trasy koncertowej po Polsce w 1952 roku, rodzina postanowiła osiedlić się w okolicach Lublina. Stamtąd wyjechał do Gdańska, gdzie dostrzegł go Franciszek Walicki. Występy zaczął z grupą Rythm and Blues w roku 1959. Wtedy też przyjął pseudonim artystyczny Burano (po romsku "burza").
Klip niedostępny w serwisie YT, próba dostępu styczeń 2019.
Пьер Эдель "House of rising sun" - Слепые прослушивания - Голос - Сезон 3
[1] Dosłownie "Koniarze".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Komentarze moderowane